ลักษณะสำคัญของเจ้าซีลาแคนท์คือการคงลักษณะของสัตว์ดึกดำบรรพ์ไว้ ที่โคนครีบอกและครีบก้นของมัน มีลักษณะเป็นเนื้อ มองดูคล้ายต้นขาของสัตว์สี่เท้า ซึ่งต่างจากครีบปลาในปัจจุบัน
ปัจจุบันมีการค้นพบซีลาแคนท์ที่ยังมีชีวิตอยู่ 2 ชนิด ชนิดแรกคือ Latimeria chalumnae หรือชนิดที่ศาสตราจารย์สมิทพบ ชนิดนี้อาศัยอยู่รอบๆ หมู่เกาะโคโมรอส หรือทะเลแถวแอฟริกาใต้ ไปจนถึงโมซัมบิก ส่วนอีกชนิดดันไปอยู่ตั้งแถวอินโดนีเซียนู้น ซึ่งเป็นชนิด Latimeria menadoensis ชนิดนี้มีสีน้ำตาล อาศัยอยู่รอบๆ หมู่เกาะซุลาเวสี แม้ทั้งสองชนิดจะมีรูปร่างลักษณะคล้ายกับซีลาแคนท์ในอดีต แต่ก็ไม่ได้เป็นชนิดเดียวกับที่พบเป็นฟอสซิล
ซีลาแคนท์อาศัยอยู่ใน้ำลึกที่มืดมิด
สาเหตุที่ซีลาแคนท์ยังไม่สูญพันธุ์
เนื่องจากซีลาแคนท์เป็นปลาขนาดใหญ่เพียงชนิดเดียวที่สามารถอาศัยอยู่ในทะเลลึก ดังนั้นมันจึงถูกจัดเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหารในสภาพแวดล้อมอย่างนั้นทำให้มันไม่มีผู้ล่า นอกจากนี้สภาพแวดล้อมใต้ทะเลลึกยังได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงบนผิวโลกค่อนข้างน้อย ทำให้พื้นที่อยู่อาศัยของพวกมันนั้นแทบไม่ต่างไปจาก 400 ล้านปีก่อนเลย
คลิ๊ก ดู VDO : ปลาซีลาแคนท์
ซีลาแคนท์จากอินโดนีเซีย
1. ซีลาแคนท์เป็นปลากระดูกแข็งต่างจากปลายุคปัจจุบัน
2. อายุเฉลี่ยของพวกมันคือประมาณ 48 ปี แต่ซีลาแคนท์ที่เคยพบมีอายุยาวนานถึง 100 ปี และมีความยาว 1.7 เมตร
3. เกล็ดของซีลาแคนท์เรียกว่าเกล็ดแบบ คอสมอยด์ (Cosmoid) มีลักษณะหยาบ และขรุขระ
2. อายุเฉลี่ยของพวกมันคือประมาณ 48 ปี แต่ซีลาแคนท์ที่เคยพบมีอายุยาวนานถึง 100 ปี และมีความยาว 1.7 เมตร
3. เกล็ดของซีลาแคนท์เรียกว่าเกล็ดแบบ คอสมอยด์ (Cosmoid) มีลักษณะหยาบ และขรุขระ
4. พวกมันออกลูกเป็นตัว และมีเวลาตั้งท้องนาน 13 เดือน ในการออกลูก 1 ครั้งจะได้ซีลาแคนท์ตัวน้อย 5 - 29 ตัว
5. ซีลาแคนท์มีพฤติกรรมที่เชื่องช้า เพื่อประหยัดพลังงานและอยู่รอดในสภาพแวดล้อมที่โหดร้าย ยกเว้นเวลาล่าเหยื่อ
6 เราสามารถพบซีลาแคนท์ได้ที่ระดับความลึก 120 - 320 เมตรตามถิ่นที่อยู่อาศัยของพวกมัน
ขอบคุณข้อมูลจาก Wikipedia
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น